رسول اكرم(ص) از ماريه قبطيه، پسري به نام ابراهيم داشت. وي در هجده ماهگي از دنيا رفت و رسول اكرم(ص) كه به اين پسر بسيار علاقه مند بود، از مرگش اندوهگين شد و حتي گريست و فرمود: «دل مي سوزد و اشك مي ريزد. اي ابراهيم! ما به خاطر [مرگ] تو محزونيم، ولي هرگز چيزي برخلاف رضاي پروردگار نمي گوييم.» همه مسلمانان نيز از حزن و اندوه پيامبر خدا ناراحت شدند. برحسب اتفاق، همان روز خورشيد گرفت. مسلمانان، خورشيد گرفتگي را هماهنگي عالم بالا با حزن پيامبر دانستند و گفتند خورشيد به سبب اندوه پيامبر اكرم(ص) گرفته است.

از ابوطالب روايت شده كه عبدالمطلب گفت:

شبى از شب‌ها در حجر اسماعيل خوابيده بودم، ناگاه خواب عجيب و غريبى ديدم، برخاستم در راه يكى از كاهنان مرا ديد كه مى‌لرزم چون آثار تغيير در من مشاهده كرد گفت: چه شده كه بزرگ عرب چنين رنگش تغيير كرده؟ آيا حادثه‌اى از حوادث روزگار روى داده است؟

رسول خدا (صلى الله عليه و آله) اولين كسى است كه به حق، معرفت كامل پيدا كرده و در درگاه الهى، پيشانى فروتنى بر خاك بندگى ساييده است . ايشان فرموده است:

كنت اول من اقر بربى جل جلاله و اول من اجاب 1؛ من اولين كسى بودم كه مبداء را شناختم و به توحيد اقرار كردم و اولين كسى بودم كه دعوت معبود را اجابت كردم.